Docieplanie stropów garaży, piwnic, i przejazdów
W niektórych przypadkach występujących w praktyce budowlanej zachodzi konieczność docieplania powierzchni elementów budowlanych od wewnątrz pomieszczeń.
Dotyczy to w szczególności stropów znajdujących się w takich pomieszczeniach jak garaże czy pomieszczenia gospodarcze znajdujące się pod lokalami mieszkalnymi. Najczęściej wynika to z faktu braku wymaganej grubości izolacji termicznej, czy też rzadziej akustycznej podłogi. Można w tym miejscu zauważyć, że dodatkowemu ociepleniu mogą podlegać pomieszczenia o niższej temperaturze w porównaniu z mieszkalnymi – np. garaże, lub znacznie ją przewyższające – pomieszczenia węzłów cieplnych z przestarzałą instalacją co lub cw. W obydwu przypadkach jest to niekorzystne zjawisko. W pierwszym może taka sytuacja może doprowadzić do przemarzania stropu i znacznie obniżać temperaturę w mieszkaniu, natomiast w drugim podwyższać temperaturę stropu. Jest to niekorzystne zjawisko, gdyż w skrajnym wypadku może doprowadzić do deformacji podłogi lub powodować jej odspajanie od podłoża lub nawet powodować pękanie podkładu.
Niekorzystnym aspektem jest również powstawanie niekorzystnego mikroklimatu działającego negatywnie na organizm człowieka. Jest to o tyle istotne, że w takich sytuacjach praktycznie nie istnieje możliwość regulacji cieplnej zjawiska. Sposobem rozwiązania problemu jest wykonanie docieplenia stropu. Możemy zastosować tutaj dwa rozwiązania różniące się zastosowanym materiałem izolacyjnym. Jeden system będzie oparty na wełnie mineralnej, drugi natomiast na styropianie. O ile w stosunku do pierwszego nie ma praktycznie ograniczeń stosowania ze względu na występujące temperatury, jednak stosowanie drugiego może budzić pewne zastrzeżenia ze względu na surowiec z jakiego został wykonany. Jednak graniczne wartości temperatury w jakich może być stosowany wahają się od –50oC do +80oC, co pozwala na stosowanie go w takim układzie docieplenia.
Ze względu na będące w sprzedaży dwa rodzaje wełny : tak zwaną zwykłą fasadową, która ma włókna równoległe do powierzchni płyty oraz lamelową o włóknach prostopadłych. Różnica przy wykonywanych robotach polega jedynie na sposobie ich mocowania. Zwykłą wełnę mineralną mocujemy do podłoża za pomocą kleju naniesionego obwodowo i punktowo, natomiast na lamelowej klej musi znajdować się na całej powierzchni. Z uwagi na miejsce zastosowania powinna być ona w obydwu przypadkach przymocowana za pomocą kołków z trzpieniem metalowym. Następnie wykonujemy warstwę zbrojoną wykonaną z kleju oraz siatki. Podobnie rzecz się ma ze styropianem. Mocujemy go również za pomocą kleju nałożonego obwodowo i punktowo, kołkujemy i wykonujemy warstwę zbrojącą. W tym miejscu należy się zastanowić, czy konieczne jest w pomieszczeniach wymienionych na wstępie stosowanie wyprawy cienkowarstwowej, podrażającej przecież wartość inwestycji. Dlatego w miejscu tym wydaję się, że prace można skończyć na wykonaniu powłoki malarskiej na uprzednio wykonanej warstwie zbrojącej, dostosowując się do istniejącej kolorystyki pomieszczenia.
mgr inż. Piotr Kwiatkowski
Grupa ATLAS
Źródło: własne